Velen zijn bekend met deze situatie wanneer pijn in de onderrug scherp ontstaat door een mislukte kanteling of rotatie van de romp. Maar soms is deze pijn zo voelbaar dat je stil moet blijven en in een ongemakkelijke houding moet blijven. Als je probeert om overeind te komen of gewoon begint te bewegen, komt de pijn weer tevoorschijn. Dit is hoe osteochondrose van de lumbale wervelkolom kan beginnen.
Wat veroorzaakt het optreden van deze ziekte? De meest voorkomende oorzaak is de onevenredige verdeling van wervelbelastingen. Hier is een eenvoudig voorbeeld:
Een aanzienlijk deel van de mensen leidt een overwegend zittende levensstijl. Als gevolg hiervan zijn sommige spieren volledig inactief, terwijl andere juist constant onder spanning staan. Dat wil zeggen, het blijkt dat de spierspanning niet correct wordt verdeeld. Dit leidt er op zijn beurt toe dat specifieke delen van de wervelkolom veel meer stress ondergaan dan nodig is.
Onze ruggengraat is zo ontworpen dat deze gedurende een bepaalde tijd kolossale belastingen kan weerstaan. Maar dit vermogen komt in de regel in geïsoleerde gevallen tot uiting. Wanneer de overbelasting constant is, ervaren de tussenwervelschijven aanzienlijke druk en beginnen ze uiteindelijk tussen de wervels uit te steken (dat wil zeggen dat er hernia's worden gevormd). Bovendien leidt beschadiging van de tussenwervelschijven tot compressie van de spinale zenuwen, resulterend in het zogenaamde radiculaire syndroom. Ten slotte wordt het zieke deel van de rug beperkt in mobiliteit, ervaart de persoon pijn en ongemak.
Symptomen van de ziekte
Het meest voorkomende symptoom van lumbale osteochondrose is een doffe, pijnlijke pijn in de onderrug. In sommige gevallen straalt deze pijn uit naar de benen.
Bovendien klagen patiënten over pijn in de benen die ze ervaren bij het tillen van zware gewichten, en ook bij hoesten of niezen, bij het veranderen van lichaamshouding, vooral na een lang verblijf in één houding.
Een verergering van osteochondrose gaat gepaard met symptomen zoals het onvermogen om onnodige bewegingen te maken en overbelasting van de wervelkolomspieren. Bij blootstelling aan kou kan een zogenaamde lumbago optreden, dat wil zeggen acute pijn in de onderrug.
Andere tekenen van de ziekte zijn onder meer:
- het verschijnen van kippenvel en tintelende voeten;
- falen van gevoeligheid in de dijen, benen en billen. In zeldzame gevallen - ook in de voet;
- arteriële krampen in de voeten (tot het verdwijnen van de pols), koude benen;
- overtreding van zweten;
- het optreden van een droge huid en het vervellen ervan op plaatsen met pijnlokalisatie. Verlies van gevoeligheid is mogelijk.
Andere symptomen zijn typerend voor die gevallen waarin osteochondrose gepaard gaat met beknelling van het ruggenmerg:
- Niet plassen en poepen;
- Onjuiste gevoeligheid van de geslachtsorganen of de blaas.
Ten slotte is het noodzakelijk om aanvullende symptomen op te merken die voortvloeien uit de instabiliteit van de wervels:
- bij mannen fungeert een schending van de potentie als een teken;
- bij vrouwen - problemen met de eierstokken, baarmoeder en aanhangsels.
Behandeling van lumbale osteochondrose
De behandeling van de betreffende ziekte is gericht op:
- eliminatie van die factoren die de spinale zenuwen beïnvloeden;
- herstel van volwaardige fysieke activiteit;
- eliminatie van alle opkomende pathologische veranderingen.
Al deze taken worden opgelost in elke fase van de behandeling van osteochondrose, waardoor het gemeenschappelijke doel wordt bereikt: het volledige herstel van de patiënt.
Er zijn 4 behandelingsfasen, die we elk zullen bekijken.
De eerste fase is het verlenen van medische zorg gericht op het elimineren van het pijnsymptoom. Dergelijke hulp wordt verleend in elke medische instelling en kan ook onafhankelijk worden verleend. We hebben het over het nemen van verdovende cocktails, het aanbrengen van kompressen en wrijven.
In de tweede fase is de symptomatische behandeling al aan de gang, waarbij pijnstillende blokkades worden toegepast en vaatverwijdende geneesmiddelen worden geïnjecteerd, bijvoorbeeld baralgin of een oplossing van nicotinezuur. Dehydraterende medicijnen worden ook gebruikt.
Ook hier kunnen chirurgische behandelingsmethoden worden toegepast. Waaronder:
- decompressie van vernauwde bloedvaten, zenuwen;
- verwijdering van een hernia;
- eliminatie van littekens, verklevingen en botgroei - alles dat pijn veroorzaakt;
- het gebruik van protheses van tussenwervelschijven;
- zorgen voor fixatie van de aangetaste wervels.
De duur van de revalidatieperiode is afhankelijk van het soort chirurgische ingreep. Tegenwoordig zijn laagtraumatische laserinterventies wijdverbreid, wanneer een micro-incisie wordt uitgevoerd met behulp van lasertechnologie. In dergelijke gevallen duurt de revalidatie slechts enkele dagen.
De derde fase is behandeling door een neuroloog. In dit stadium wordt de specifieke vorm en het stadium van osteochondrose bepaald, worden langwerkende hormonen geïntroduceerd en wordt een passende therapie voorgeschreven. En onmiddellijk na deze fase gaan ze door naar de volgende, vierde, in het kader waarvan de verloren functies worden hersteld.
Lichamelijke oefeningen
Het is therapeutische gymnastiek die de inhoud van de vierde fase van de behandeling van osteochondrose bepaalt. Over het algemeen is lichaamsbeweging de meest effectieve methode om de ontstane verstoringen te elimineren. Het behalen van een positief resultaat is natuurlijk alleen mogelijk als u regelmatig de juiste reeks oefeningen uitvoert. Als voorbeeld geven we een van de mogelijke complexen:
Oefening 1
Uitgangshouding: ga op een vlakke en stevige ondergrond liggen (op je rug) en plaats je handen op de zijkanten van je lichaam.
Actie: Buig uw rug en probeer uw wervelkolom zo veel mogelijk te strekken.
Hoeveelheid: herhaal de oefening minstens 5-6 keer.
Oefening 2
Startpositie: vergelijkbaar met de vorige oefening.
Acties: strek uw armen omhoog en begin soepel te strekken. Probeer uw rug niet te belasten.
Hoeveelheid: 3-4 herhalingen zijn voldoende.
Oefening # 3
Uitgangshouding: ga op je buik liggen en laat je armen langs je lichaam zakken.
Actie: rond uw rug, terwijl u tegelijkertijd uw schouders strakker trekt. Strek op deze manier uw wervelkolom.
Hoeveelheid: Het is het beste om de oefening minstens 5 keer te doen.
Oefening 4
Startpositie: vergelijkbaar met de vorige oefening.
Acties: maak soepele bochten met het onderste deel van het lichaam (eerst naar links, dan naar rechts). Probeer tegelijkertijd uw rug plat op de grond te houden.
Bedrag: de beste optie is 3-4 herhalingen.
Daarom is het tijdens de behandeling van lumbale osteochondrose belangrijk om alle symptomen van de ziekte te identificeren, ze zorgvuldig te onderzoeken en het juiste effect te garanderen, ook door middel van gymnastiekoefeningen.